In staten als New York, Michigan en Wisconsin zijn meerdere waarnemingen van herten met misvormingen en bulten geregistreerd. Deze bulten, die vooral zichtbaar zijn op het hoofd, de nek en de voorpoten, baren zorgen over het uiterlijk van de dieren, wat leidde tot sensationele krantenkoppen in de media en reacties op sociale netwerken.
Het debat over deze dieren gaat verder dan de esthetische impact. Jagers, consumenten van wildvlees en zelfs ambtenaren van natuurbeschermingsorganisaties hebben geprobeerd duidelijkheid te scheppen over de vraag of deze verwondingen een gezondheidsrisico vormen. De massale verspreiding van foto’s, zoals die in de uitgelichte afbeelding, heeft de onrust vergroot. Achter dit scenario gaan verschillende wetenschappelijke verklaringen schuil.
Deskundigen op het gebied van wilde dieren leggen uit dat deze gezwellen meestal verband houden met virale infecties, zoals het papillomavirus bij herten, dat de vorming van huidfibromen veroorzaakt. Hoewel ze indruk maken door hun uiterlijk, hebben ze in de meeste gevallen geen ernstige gevolgen voor de gezondheid van het dier en vormen ze geen risico voor mensen, behalve in uitzonderlijke situaties waarin het immuunsysteem verzwakt is of ze gepaard gaan met andere ziekten.
Wat is de oorsprong van deze misvormde herten met knobbels in de VS?
Hoewel het misschien wat vulgair klinkt om te zeggen dat het om “misvormde herten” gaat, is het een manier om de dieren te beschrijven die zijn aangetast door huidfibromen, ook wel bekend als “hertenwratten”. Het gaat om goedaardige gezwellen op de huid die worden veroorzaakt door een papillomavirus dat exclusief bij deze dieren voorkomt.
De tumoren kunnen in grootte variëren, van kleine bultjes tot gezwellen die zo groot zijn als een golfbal. Ze komen meestal voor op het gezicht, de nek en de voorpoten. Hoewel ze opvallend en soms grotesk zijn, heeft dit voor de meeste herten geen gevolgen voor hun algemene gezondheid.
In extreme gevallen, wanneer de fibromen zich in de buurt van de ogen of de mond ontwikkelen, kunnen ze het zicht of het eten belemmeren. Desondanks beweren deskundigen dat deze dieren kunnen overleven en dat het geen dodelijke ziekte is.
Hoe verspreidt deze aandoening zich onder herten?
De overdracht van het virus tussen herten houdt verband met contact met besmette vegetatie, maar ook met de werking van insecten zoals muggen, teken of vlooien. Tijdens de warme maanden verhoogt de verspreiding van deze parasieten de overdracht van de ziekte.
Dierenspecialisten leggen uit dat deze aandoening niet nieuw is. Er zijn zelfs verslagen van misvormde herten uit de jaren vijftig. Wat wel is veranderd, is de snelheid waarmee de beelden vandaag de dag via sociale media worden verspreid, waardoor de publieke indruk wordt versterkt en ongefundeerde theorieën worden gevoed.
Het gemak waarmee de foto’s worden verspreid, heeft geleid tot opvallende krantenkoppen en uitdrukkingen als “zombie-eekhoorns” of “Frankenstein-konijnen”, termen die in de lokale Amerikaanse media zijn gebruikt.
Dergelijke benamingen hebben echter geen betrekking op een reëel risico, maar op de visuele impact van de misvormingen.
Vormen deze misvormde herten een risico voor mensen of huisdieren?
Een van de meest voorkomende vragen betreft de mogelijke overdracht van het virus op mensen of huisdieren. De autoriteiten hebben duidelijk gemaakt dat de huidfibromen geen gevaar vormen voor mensen of huisdieren.
Het vlees van de getroffen herten kan worden geconsumeerd, mits er geen secundaire infecties zijn en het dier in goede algemene gezondheid verkeert.
Ambtenaren van het Department of Fish and Wildlife van verschillende Amerikaanse staten benadrukken dat er geen gevallen van overdracht op mensen zijn geregistreerd.
Toch wordt jagers aangeraden elk stuk zorgvuldig te inspecteren voordat ze het consumeren. Als het exemplaar bijkomende tekenen van ziekte vertoont, is het verstandig om consumptie te vermijden.
De rol van sociale media in de onrust
Hoewel huidfibromen geen nieuw fenomeen zijn, heeft de viraliteit van de beelden de publieke perceptie veranderd. Foto’s van misvormde herten zijn verspreid, vergezeld van wetenschappelijk ongefundeerde theorieën, zoals mogelijke mutaties of epidemische uitbraken.
Zoals hierboven al is uitgelegd, is de ziekte in werkelijkheid al tientallen jaren gedocumenteerd en beperkt tot herten. Het probleem ligt in de manier waarop de inhoud op internet wordt verspreid, waardoor een gevoel van urgentie en alarm ontstaat.
Het optreden van andere gevallen bij dieren, zoals katoenstaartkonijnen met zwarte gezwellen in staten in het middenwesten, heeft het virale verhaal versterkt. Ook in deze gevallen gaat het om huidaandoeningen die specifiek zijn voor elke diersoort en geen risico vormen voor mensen.
