Goud was van oudsher een van de meest gewaardeerde mineralen, geassocieerd met rijkdom, financiële zekerheid en industrieel gebruik. Eeuwenlang werd het gewonnen uit mijnen op het land en gebruikt in sieraden, munten en technologie. Nu biedt recent onderzoek van de NASA een nieuwe kijk op de beschikbaarheid ervan, door de grootste goudvoorraad op aarde te identificeren.
De vondst staat in contrast met traditionele afzettingen, omdat het goud niet in vaste aders voorkomt, maar in minuscule hoeveelheden is opgelost. Dit fenomeen maakt elke poging tot winning tot een technische en economische uitdaging die voorlopig niet op te lossen is.
Wat is de grootste goudvoorraad op aarde?
Volgens de NASA bevatten de oceanen ongeveer 20 miljoen ton goud opgelost in het water. Elke liter water bevat echter slechts 0,00000005 gram van dit metaal, wat de concentratie en winning ervan bemoeilijkt.
Dat gezegd hebbende, zouden de oceanen de grootste goudreserve op aarde zijn. In tegenstelling tot mijnen op het land, waar goud zich ophoopt in aders, is het in de oceaan gelijkmatig verspreid, wat elke traditionele winningsmethode bemoeilijkt. Dit kan worden verklaard door de volgende redenen:
- Verspreiding: verspreid over de hele oceaan, zonder geconcentreerde afzettingen.
- Dichtheid: extreem laag, bijna onmerkbaar voor conventionele mijnbouwmethoden.
- Uitdagingen: technisch, economisch en ecologisch, waardoor grootschalige exploitatie onmogelijk is.
Technologische uitdagingen voor de winning van het grootste goudreservaat op aarde
De winning van goud uit de oceanen vereist technologische innovaties die nog niet bestaan. De huidige methoden voor onderzeese mijnbouw maken het niet mogelijk om het opgeloste metaal te concentreren. Wetenschappers suggereren mogelijke oplossingen, zoals:
- De ontwikkeling van nanofilters die minuscule gouddeeltjes kunnen opvangen.
- Geavanceerde chemische processen die het mariene ecosysteem niet aantasten.
- Technologie om in grote hoeveelheden water te werken zonder dat dit onbetaalbaar wordt.
Volgens de gespecialiseerde website IFL Science is in recent onderzoek gekeken naar technologieën zoals sponsachtige materialen die sporen van goud kunnen opvangen, maar de schaalbaarheid en rendabiliteit van deze methoden is beperkt.
Deze opties bevinden zich dus nog in de experimentele fase en de hoge kosten beperken de praktische toepassing ervan. Voorlopig blijft winning nog steeds onhaalbaar.
Anderzijds kan onderzeese mijnbouw, hoewel potentieel lucratief, nadelige gevolgen hebben voor mariene ecosystemen. De verstoring van habitats en het vrijkomen van zware metalen zijn zorgen die gepaard gaan met de winning van mineralen uit de zeebodem.
Andere hulpbronnen op de zeebodem
Naast opgelost goud bevatten de oceaanbodems ook minerale afzettingen die geconcentreerd zijn in structuren die bekend staan als zwarte rookpluimen. Deze hydrothermale formaties geven mineralen vrij zoals:
- Koper.
- Zink.
- Zilver.
- Zeldzame aardmetalen.
In sommige gebieden, zoals Papoea-Nieuw-Guinea, zijn sinds 2017 onderzeese mijnbouwprojecten gestart, met specifieke vergunningen om deze hulpbronnen te exploreren. Deze activiteit heeft echter tot controverse geleid vanwege de ecologische impact op mariene ecosystemen, waarvan vele weinig bekend en kwetsbaar zijn.
Wat zijn de grootste goudreserves op het land?
Hoewel de grootste hoeveelheid goud in de oceanen te vinden is, blijven mijnen op het land de belangrijkste bron van winning. Tot de belangrijkste behoren:
- Nevada Gold Mines, VS.
- Muruntau, Oezbekistan.
- Grasberg, Indonesië.
- Olimpiada, Rusland.
- Pueblo Viejo, Dominicaanse Republiek.
De landen met de grootste geaccumuleerde reserves zijn:
- Verenigde Staten: 8.133,46 ton
- Duitsland: 3.351 ton.
- Italië: 2.451,84 ton.
- Frankrijk: 2.436,94 ton.
- Rusland: 2.335,85 ton.
- China: 2.264,32 ton.
In Latijns-Amerika vallen op:
- Brazilië: 129,65 ton.
- Mexico: 120,37 ton.
- Argentinië: 61,74 ton.
