Op Texel is een geldschandaal momenteel een veelbesproken onderwerp. Veel inwoners van het eiland zijn recentelijk in aanraking gekomen met valse muntstukken van twee euro, die in steeds meer winkels en kassa’s worden aangetroffen.
Wat aanvankelijk een op zichzelf staand geval leek, is volgens het lokale dagblad “Texels Nieuwsblad” uitgegroeid tot een blijvend probleem.
IJsverkoper ontdekt de eerste “valse twee euro”
Het “Texels Nieuwsblad” beschrijft op bijzonder levendige wijze het geval van Pieter van der Berg, die al jaren een ijssalon runt in de Koogstraat in Den Burg.
Bij het afrekenen viel hem onlangs een muntstuk van twee euro op dat anders glom en ongewoon licht aanvoelde.
De waardezijde van de vervalsing (links) en het origineel (rechts) in vergelijking: de imitatie kan gemakkelijk door de wisselgeldbak glijden. Sebastian Wieschowski
Zijn vermoeden werd bevestigd: de bank verklaarde de munt voor vals geld. Van der Berg informeerde onmiddellijk de politie. Sindsdien is hij bijzonder waakzaam – en hij is blijkbaar niet de enige.
Verschillende zakenmensen op het eiland melden inmiddels dat ze ook valse munten hebben aangenomen. Het gaat altijd om hetzelfde type munt: een twee-euromunt uit Estland met het jaartal 2011.
Opvallende kenmerken – en toch moeilijk te herkennen
De vervalsingen zien er op het eerste gezicht bedrieglijk echt uit. Maar volgens het bericht in het “Texels Nieuwsblad” zijn er verschillende kenmerken te onderscheiden.
- De messingkleurige kern glanst opvallender en geler dan bij echte munten.
- De rand is ongewoon eenvoudig.
- In sommige gevallen kan het middenstuk uit de zilverkleurige ring worden gedrukt.
Sebastian Wieschowski is een gepassioneerd muntenverzamelaar en expert op het gebied van numismatiek en edelmetalen. Hij maakt deel uit van onze EXPERTS Circle. De inhoud geeft zijn persoonlijke mening weer op basis van zijn individuele expertise.
Hoewel het gewicht met iets meer dan acht gram klopt, beschrijven veel betrokkenen de vervalsingen als “op de een of andere manier lichter”. Ook de politie bevestigt de bevindingen. Volgens het rapport heeft de Landelijke Recherche in samenwerking met De Nederlandsche Bank de verdachte munten onderzocht.
“Het gaat zonder twijfel om vervalsingen”, verklaart een woordvoerder, maar om tactische redenen wilde hij geen verdere details aan de lokale krant prijsgeven.
Waarom juist Texel en Estland?
De keuze van het motief verrast kenners niet. Terwijl eerder berichtte werd over vervalsingen met de afbeelding van prinses Grace Kelly, die vooral verzamelaars voor de gek hielden, hanteren de huidige daders een andere strategie. Ze richten zich op alledaagse munten die in het dagelijkse betalingsverkeer niet opvallen.
De twee-euromunt uit Estland is een onopvallende munt die zeker in het wisselgeld van Nederlandse kassa’s kan voorkomen. Juist deze normaliteit maakt hem aantrekkelijk voor fraudeurs:
Niemand verwacht een valse “Est” – zeker niet in een rustig vakantieoord als Den Burg op Texel, waar een bolletje ijs hier en een kopje koffie daar vooral met muntgeld worden betaald.
Onderzoekers manen tot voorzichtigheid
Volgens de Landelijke Recherche zijn valse munten in Nederland zeldzaam, omdat de kosten in vergelijking met het vervalsen van bankbiljetten hoog zijn en de winst beperkt blijft. Maar daarbij wordt gemakkelijk over het hoofd gezien hoe goedkoop – en hoe lucratief – de productie van dergelijke munten is.
De materiaalkosten van een “echte” munt van twee euro bedragen, afhankelijk van de grondstofprijzen, ongeveer 10 tot 15 cent, inclusief muntkosten, slijtage van gereedschap, kwaliteitsborging, verpakking en logistiek.
In totaal resulteert dit in productiekosten die aanzienlijk lager zijn dan de nominale waarde van twee euro – en met dit bedrijfsmodel kunnen de vervalsers hun materiaalkosten omzetten in een veelvoud aan winst.
De afbeelding in vergelijking: de letters van de vervalsing (links) zijn filigraan uitgevoerd dan het origineel (rechts).Sebastian Wieschowski
Dat er nu hele partijen munten opduiken op een klein Noordzee-eiland als Texel, zou de opsporingsautoriteiten aan het denken moeten zetten. Deze munten zijn namelijk op relevante portalen uit Azië te koop voor prijzen die net boven de gedrukte waarde van twee euro liggen – en met kwantumkorting kan de aankoopprijs aanzienlijk onder de grens van twee euro worden gedrukt.
Met de magneettruc herkent u valse munten van twee euro
IJsverkoper Van der Berg geeft zelf een eenvoudige praktische tip in een gesprek met het “Texels Nieuwsblad”: hij houdt een magneet tegen de munten.
Terwijl echte munten van twee euro niet reageren, zijn de vervalsingen magnetisch. Wie een verdachte vondst doet, mag de munt in geen geval doorgeven, maar moet deze aan de politie overhandigen.
Een woordvoerder van de Landelijke Recherche waagt ondertussen een blik in de toekomst: “Met digitale betalingen zal het probleem van vals geld op een gegeven moment verdwijnen.” Maar tot die tijd blijft het muntmysterie van Texel een ergernis voor zowel handelaren als vakantiegangers – en stof voor de voorpagina’s op het Noordzee-eiland.
