Een oceanograaf denkt de wetenschappelijke reden te kennen. De Bermudadriehoek is altijd al een onderwerp geweest dat zowel onderzoekers als wetenschapsliefhebbers fascineert. Deze brede strook zee van 700.000 km² ligt in de Noord-Atlantische Oceaan, tussen Florida en Puerto Rico (zie wetenschappelijke schets hieronder). Sinds de 19e eeuw zijn er verschillende schepen en vliegtuigen verdwenen, wat de scheepvaartwereld intrigeert. Maar onderzoekers zijn het er nu over eens: deze klimatologische gebeurtenissen kunnen worden verklaard door bekende natuurlijke en wetenschappelijke verschijnselen.
Een Engelse oceanograaf poneert de hypothese van rogge-golven. Deze gigantische oceaanformaties ontstaan wanneer meerdere stormen elkaar ontmoeten en op elkaar inwerken, en kunnen tot 30 meter hoog worden. Onder deze omstandigheden kan een schip in enkele ogenblikken worden overspoeld, zonder dat er nog manoeuvreerruimte is. De regio ligt bovendien in een gebied waar de Golfstroom, een krachtige warme oceaanstroom, met hoge snelheid stroomt. Deze deining kan de kracht van stormen versterken en de scheepvaart bemoeilijken. De zeebodem is er ook erg ruig: er zijn diepe afgronden en onderzeese breuken, wat het zoeken bij schipbreuken bemoeilijkt.
Wat de luchtvaart betreft, wijst de wetenschapper erop dat het gebied regelmatig wordt geteisterd door tropische stormen en orkanen die voor hevige turbulentie zorgen. Daarnaast zijn er magnetische afwijkingen die de navigatie-instrumenten tijdelijk kunnen verstoren, en een groot risico op menselijke fouten als gevolg van het hoge aantal commerciële en militaire vliegtuigen.
Uit analyses van de Amerikaanse kustwacht blijkt dat er in de Bermudadriehoek niet meer problemen zijn dan in andere delen van de wereld waar veel scheepvaart- en luchtverkeer is. Met andere woorden, dit deel van de Atlantische Oceaan is niet uitzonderlijk gevaarlijk: de waargenomen verschijnselen hebben puur te maken met oceanografie, meteorologie en navigatie.
